Enerji santralinde paslanmaz çelik VS Pirinç Eşanjör boruları

Son yazımızda tanıtmıştık. enerji santrallerinde ısı eşanjörlerinde ve kondenser borularında kullanılan malzemeler. Bugün, elektrik santrallerinde kullanılan bakır alaşımı ve paslanmaz çelik boruların ortak arıza mekanizması arasındaki farka odaklanacağız.

Bakır alaşımlı boruların olası erozyonu:

Buhar tarafı erozyonu

Amonyak olukları ve stres korozyonu çatlakları, buhar tarafı bakır alaşımlarında en yaygın hasardır. Amonyak Olukları – Hidrazin gibi havayı giderici katkı maddeleri amonyak olukları oluşturabilir. Destek plakası boyunca amonyak ve kondensat kombinasyonu, aşağı akış oluğunu oluşturur.

 

Gerilme Korozyon Çatlağı (SCC)

Hem amiral pirinç hem de alüminyum pirinç, amonyağın neden olduğu stres korozyon çatlağına karşı hassastır. Gerilim korozyonu çatlakları, yüksek kalıntı gerilimli borularda ve amonyakta hızla oluşur. Amonyak olukları ve stres korozyonu çatlaklarının neden olduğu kondenser borularına zarar vermek çok yaygındır.

 

Soğutma su kenarı erozyonu

Erozyon korozyonu – su akış hızı yüksek olduğunda, su bakır alaşımı üzerindeki koruyucu oksit tabakasını yıkayarak erozyon-korozyona neden olur. Donanma ve alüminyum pirinçler için, bu, suyun toplam hızı daha düşük olmasına rağmen, su hızı 1.8 m/s'den büyük olduğunda meydana gelir, ancak yerel alan girdap akımları bu fenomene neden olabilir. Bu erozyonun meydana geldiği genel yer su giriş ucudur. Boru tıkanması - örneğin bir mastar tarafından oluşturulan borudaki bir çıkıntının neden olduğu tıkanma gibi - etrafında oluşan girdaplar birkaç gün içinde boru deliklerine neden olabilir.

 

H2S ve sülfürik asit

H2S ve sülfürik asit, koruyucu oksit tabakasını yok eder ve yenilenmesini engeller. Çoğu H2S ve sülfürik asit, çürüyen bitkilerden, sülfürik asit azaltan bakterilerden (MIC) veya atık sudan gelir. Tipik olarak, bu arıza, mevcut soğutma suyu kaynağının temiz sudan arıtılmış atık suya dönüştürülmesinden altı ay sonra 90-10 bakır-nikel boru hatlarında meydana gelmeye başlar. Genel korozyon ve bakır transferi Bakır boru üzerindeki oksit tabakası gözeneklidir ve bakır iyonlarının suya difüzyonuna izin verir. Su koşulları aşındırıcı olmadığında, bakır yavaş yavaş çözülür ve 25 yıllık hizmet ömrüne sahip bakır borular nadir değildir. Bununla birlikte, bakırın transferinin başka yerlerde hala bir etkisi olabilir. Örneğin, donanma pirinç borudan yapılmış tipik bir 300MW kondansatörü değiştirirken, orijinal boru, orijinal 50 pounddan %400,000 daha az ağırlığa sahip olacaktır. Bu, 200,000 pound bakır alaşımının çözüldüğü anlamına gelir. Bakır ya buhara ya da soğutma suyuna girer. Bakır, kazan borularına kaplandığında, feci sıvı metal gevrekleşmesine neden olur.

 

Paslanmaz çelik boruların olası erozyonu

 

Buhar tarafı

Ticari kaliteler (TP 304, TP316 ve türevleri) dahil tüm paslanmaz çelikler, tüm hidrazin türevleri dahil olmak üzere çoğu kazan kimyasalına dayanıklıdır. Daha yüksek sıcaklıklarda erken hasara neden olan mekanizmalardan biri, besleme suyu ısıtıcılarında meydana gelen klorür stres korozyon çatlamasıdır (SCC). %8 Ni (TP 304) içeren çelik, stres korozyon çatlağına karşı hassastır. Üretim ekipmanı temel yükten çevrim moduna geçirildiğinde daha fazla hasar meydana gelir. Klorür, dönüşümlü olarak ıslak ve kuru alanlarda, özellikle aşırı ısınmadan sonra soğutma alanında yoğunlaşır.

 

Soğutma su kenarı

Oyuklanma ve aralık korozyonu — TP304 ve TP316, oyuklaşma, aralık korozyonu ve aralık korozyonu ile ilişkili MIC'lere karşı hassastır. Soğutma suyundaki klorür içeriği sırasıyla 304ppm ve 316ppm'yi aşarsa TP150 ve TP500 dikkate alınmamalıdır. Soğutma suyu kaynağı olarak arıtılmış atık su kullanılıyorsa, TP304 ve TP316 yerine titanyum boruların kullanılması tavsiye edilir.